Wszelkie kwestie związane z obowiązkiem alimentacyjnym względem dziecka reguluje Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz ustawa o pomocy osobom uprawnionym do alimentów z dnia 7 września 2007 roku. Zgodnie z przepisem art. 133 par. 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
Co do zasady alimenty na dziecko obejmują wydatki związane z jego potrzebami bytowymi i edukacyjnymi, a więc wydatki na:
Zapis nakazujący rodzicom alimentowanie dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie budzi wiele kontrowersji, w szczególności w przypadku dzieci, które ukończyły już 18. rok życia, ale w dalszym ciągu nie są w stanie utrzymać się samodzielnie. Do kiedy płaci się alimenty na dziecko? Czy uzyskanie przez małoletnie dziecko pełnoletności jest jednoznaczne z ustaniem obowiązku alimentacyjnego rodzica?
Alimenty na dzieci często stanowią kość niezgody między dawnymi partnerami. W wielu przypadkach rodzic, wobec którego zasądzono alimenty czuje się pokrzywdzony, ponieważ ma poczucie, iż łoży na utrzymanie dziecka i byłego partnera/współmałżonka. W praktyce alimenty na dzieci służą zabezpieczeniu potrzeb dziecka, tak pod względem podstawowych potrzeb bytowych, jak i edukacyjnych. Nieco inaczej wygląda sprawa w przypadku dzieci chorych i niepełnosprawnych wymagających całodobowej opieki. Wówczas rodzic sprawujący pieczę nad dzieckiem najczęściej nie ma możliwości podjęcia pracy zarobkowej, co może mieć przełożenie na wysokość roszczenia alimentacyjnego względem pracującego rodzica. W przypadku braku porozumienia między stronami o obowiązku alimentacyjnym i jego wysokości decyduje sąd, co też czyni w najlepszym interesie dziecka.
Ustawodawca nie przewiduje generalnej granicy wiekowej, której osiągnięcie przez dziecko w sposób automatyczny kończy obowiązek alimentacyjny. Alimenty na dziecko należą się, dopóki dziecko nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Taki obowiązek istnieje nawet, jeśli dziecko ukończyło 18. rok życia, ale ze względu na podejmowaną naukę nie ma żadnych własnych źródeł dochodu i wciąż pozostaje na utrzymaniu rodziców. Obowiązek płacenia alimentów obciąża matkę i ojca, którzy zostali wpisani w akcie urodzenia dziecka jako matka i ojciec.